10 augustus
Natuurlijk kan ik schrijven over de dassen en vossen die op ons terrein wonen. Ze wonen er al jaren. Soms postten we – als de avond invalt – in de buurt van hun hol, in de
hoop de dieren te kunnen observeren. Zo nu en dan wordt ons wachten beloond. Toevallig dat we vorige week totaal onverwacht, terwijl we in het schemerdonker op het avondterras koffie dronken, een das uit het bos zagen komen. Rustig waggelde het 'hondgrote'
dier naar zijn hol onder het oude schuurtje.
Maar goed toen was ik nog niet op 'Big Five' expeditie. Nee, verrast door de dieren op mijn pad, is het vandaag een pad.
Ik ben aan het wieden in de tuin. In de hoek bij een muurtje ligt een hoopje
dorre bladeren. Het beweegt. Nieuwsgierig naar de oorzaak, duw ik voorzichtig tegen de bladeren en een pad maakt zich uit de voeten. Dit doet me denken aan een paddenervaring uit mijn jeugd; een herinnering, die me tot ver in mijn volwassen jaren nog rillingen
bezorgde.
( foto met dank aan internet)