The stars at night - are big and bright
Deep in the heart of texas.
The prairie sky - is wide and high
Deep in the heart of Texas.
George Strait

Nadat we gisterenavond in het donker en op het drukste punt van de dag onverwacht midden in de immens grote stad El Paso beland waren, zijn we nu in Texas. Onverwacht...hoe kan dat zo? (We hadden voor die stad willen stoppen). Een vergissing en je zit er middenin. Geen pretje, we vonden het wel lastig... maar er waren zoveel lichtjes, dat we het alleen maar licht konden opnemen.Ik ben trots op mijn chauffeur, die zich ontspannen aanpaste aan de drukte en chaos in het verkeer, dan weer snel, dan weer stapvoets. Na zo'n anderhalf uur waren we eindelijk door El Paso heen en reden door de voorsteden (in ons geval 'nasteden') van de stad. We keken uit naar een plek voor de nacht. Maar het enige wat we zagen, waren de lichten van vele vrachtwagens op de weg en de lichtjes aan de andere kant van de grens. Mexico lokte vol en levendig, daar zou vast een RV plek te vinden zijn. Waar wij reden was het vooral donker en leeg. Wel werden we nog betrokken bij een controle van de grenspolitie. De RV campground vonden we na ca. 115 mijl. Doodmoe, blij met de plek en … nog steeds goed gehumeurd.
We merkten dat de klok hier weer een uur vooruit ging, dus is het later dan we dachten.

En nu rijden we weer door een droog gebied. Het lijkt zo wel of dit land voor het merendeel uit droog woestijnlandschap en niemandsland bestaat. Ontmoetingen onderweg hebben ons voorbereid op 'boring Texas with its long lonely roads in large open plains', maar we besluiten er wat van te maken. Het uitzicht mag dan wel veel van hetzelfde zijn, mooi is het wel. We zingen luidkeels mee met The Moody Blues, Lenny en Elvis, of luisteren naar Ludovico Einaudi en hebben dan ieder onze eigen gedachten. Het is een lekker sfeertje, gewoon letterlijk en figuurlijk mooi weer.

We hebben ervoor gekozen om vandaag de Interstate 10 te volgen en niet de 'route touristique', omdat we nu even 'mijlen willen maken', we willen immers op tijd in Florida arriveren.
De lange weg door Texas onderbreken we met een tussenstop in Fort Stockton.
Er zijn nogal wat plekken in de VS waar vroeger een vestigingsplek van het leger is geweest.
In veel gevallen zijn er ook plaatsnamen naar genoemd zoals in Fort Stockton.
Het mooie van deze plaats is dat er nog veel van vroeger bewaard is gebleven en dat men er trots op is om dit te laten zien. Door de aanwezigheid van een belangrijke waterbron is de plek van oudsher een belangrijk knooppunt. Aanvankelijk ging alles te paard, later is daar een treinroute bijgekomen.

Onderweg richting San Antonio, zien we niet alleen veel plekken waar olie en gas uit de grond gehaald wordt (Ja-knikkers), maar ook heel veel windmills. De beheerder van de campground in Ozona vertelt later dat de meeste RV-bewoners om ons heen hun dollars verdienen in de booming energie-produktie.