DAG 12
24 OKTOBER
Wakker worden midden in de lavavelden en allerlei vreemdsoortige erupties, is wel heel bijzonder.
We zien nu pas goed in wat voor een maanlandschap we terecht zijn gekomen:
'a weird and scenic landscape': een zwart, woest landschap vol vulkanen en gestolde lava. We trekken de ochtend ervoor uit om hier eens goed rond te kijken, nemen er echt de tijd voor en delen ook ervaringen met de schaarse andere gasten die hier zijn.
We worden er stil van. Craters of the Moon is een toepasselijke naam. Rondlopen door het lavalandschap is heel apart. Het ziet er kaal, donker en somber uit en toch heeft het ook een grote aantrekkingskracht.
Het gebied is gevormd door lavastromen, waarvan de laatsten zich 2000 jaar geleden door het aardoppervlak hebben geboord.
We volgen de weg door het park naar het gebied waar een aantal lavagrotten en tunnels zijn ontstaan. Door een gescheurd en gespleten terrein lopen we, langs een aantal 'caves' naar de Indian tunnel. Deze grot heeft zijn naam te danken aan twee stenencirkels die vlakbij de ingang zijn gevonden.
Een mooie plek om er een 'Rooslevenscirkel' aan toe te voegen.
Het loopt al tegen tweeën wanneer we onze tocht door Idaho vervolgen.
Eerst langs droog woestijnachtig prairylandschap, wat er hier en daar behoorlijk troosteloos uitziet. Vooral bij Atomic City, waar in de jaren vijftig een van de eerste Amerikaanse kerncentrales in gebruik is genomen en die nu nog altijd actief is.
Wanneer we voor Pocatello weer op de interstateweg komen, is de omgeving een stuk groener geworden en ziet alles er bewoond en bedrijviger uit.
We rijden nog een stukje door Utah en vinden een camplek aan het meer:
Salt Lake.
Morgen is ze jarig!