12 en 13 NOVEMBER

Onze laatste dagen in Oregon willen we besteden aan John Day Fossil Beds National Monument. We rijden de Journey Through Time Scenic Byway.

Drie jaar geleden hebben we al een bezoek gebracht aan de Painted Hills (behoort tot John Day N.M.) en omdat we er nu toch langs komen, houden we hier onze ontbijtstop, voordat we de andere natuurverschijnselen, waar de naam van John Day aan verbonden is, bezoeken. Een mooi begin van de dag. Opnieuw vinden we het indrukwekkend mooi en surrealistisch. Jammer genoeg houdt de zon zich schuil, waardoor de hills niet zo'n intense kleur hebben, als toen we er in 2013 waren met zonnig weer. 

(Wanneer je die foto's wilt zien, kun je op deze website in het menu op Rozen en stenen (onderaan) klikken en dan op 40 dagen USA 2013 en vervolgens kijken bij dag 10).

John Day behoorde tot de eerste groep pioniers in het begin van de 19e eeuw en hij had de pech te worden beroofd van bezittingen en kleding toen hij kampeerde aan de rivier. Het voorval maakte destijds veel indruk en het leidde er toe dat de betreffende rivier de naam John Day kreeg. Toen later de bijzondere natuurverschijnselen door anderen ontdekt werden, is daar gemakshalve toch maar de naam John Day aan verbonden. Waar een simpele beroving niet toe kan leiden...?

De natuurverschijnselen, die we zien, hebben een nog altijd actueel thema: klimaatverandering. Bij de Painted Hills en bij de andere John Day bezienswaardigheden verraden de kleurverschillen in de zandlagen de aanwezigheid van specifieke plantsoorten, die door de verbinding met bepaalde mineralen gezorgd hebben voor een dominante kleur in de betreffende aardlaag. De klimaatverandering had in die tijd invloed op de hoeveelheid regenwater en daardoor ontstonden en verdwenen er plantsoorten.

Op de andere plekken die we eerder deze reis bezochten, hebben gigantische vulkanische modder, as en lavastromen de flora en fauna van tientallen miljoenen jaren geleden, geconserveerd. Net als in Pompeii (ca. 2000 jaar geleden) kun je hieruit afleiden hoe het vroeger was, maar in John Day N.M. Hebben we het wel over de tropische wereld van 10 tot 50 miljoen jaar geleden. In de stenen en rotsen zijn hier en daar nog bladeren, takken en restanten van bomen te onderscheiden. In het Thomas Condon Paleontologic Center (vernoemd naar de eerste onderzoeker die John Day N.M. Op de kaart heeft gezet) zien we ook nog vele tientallen fossiele botten en skeletten van verdwenen voorouders van nu bestaande diersoorten.

Het landschap waar we doorheen toeren is adembenemend mooi. Het 'John Day gebied' is groter dan Gelderland en zeer dun bevolkt. We stoppen vaak en genieten van de fraaiste natuurplaatjes. We wanen ons, bij herhaling, in een schilderij !. Tijdens een stop bij de John Day rivier spotten we een familie spelende otters op de andere oever. Hans attendeert een passerende Amerikaan op het schouwspel en krijgt als reactie: “ I will shoot one for you for your dinner tonight”. Het blijkt gelukkig een grapje: voor jagen bestaan strenge regels en otters zijn beschermd.

Zo is het dus ontstaan, de sprookjesachtig omgeving waarin we nu vertoeven. Onbeschrijflijk mooi ! Het lijkt of er met gekleurde modder gigantische druipsteenkastelen zijn gebouwd. Het kind wordt wakker! Ik speel, lach en verwonder me. Waar Hans fossielen ziet, ontdek ik hartjes.