12
en 13 NOVEMBER
Onze
laatste dagen in Oregon willen we besteden aan John Day Fossil Beds
National Monument. We rijden de Journey Through Time Scenic Byway.
Drie
jaar geleden hebben we al een bezoek gebracht aan de Painted Hills
(behoort tot John Day N.M.) en omdat we er nu toch langs komen,
houden we hier onze ontbijtstop, voordat we de andere
natuurverschijnselen, waar de naam van John Day aan verbonden is,
bezoeken.
Een
mooi begin van de dag. Opnieuw vinden we het indrukwekkend mooi en
surrealistisch. Jammer genoeg houdt de zon zich schuil, waardoor de
hills niet zo'n intense kleur hebben, als toen we er in 2013 waren
met zonnig weer.
(Wanneer
je die foto's wilt zien, kun je op deze website in het menu op Rozen
en stenen (onderaan) klikken en dan op 40 dagen USA 2013 en
vervolgens kijken bij dag 10).
John
Day behoorde tot de eerste groep pioniers in het begin van de 19e
eeuw en hij had de pech te worden beroofd van bezittingen en kleding
toen hij kampeerde aan de rivier.
Het
voorval maakte destijds veel indruk en het leidde er toe dat de
betreffende rivier de naam John Day kreeg. Toen later de bijzondere
natuurverschijnselen door anderen ontdekt werden, is daar gemakshalve
toch maar de naam John Day aan verbonden. Waar een simpele beroving
niet toe kan leiden...?
De
natuurverschijnselen, die we zien, hebben een nog altijd actueel
thema: klimaatverandering. Bij de Painted Hills en bij de andere John
Day bezienswaardigheden verraden de kleurverschillen in de zandlagen
de aanwezigheid van specifieke plantsoorten, die door de verbinding
met bepaalde mineralen gezorgd hebben voor een dominante kleur in de
betreffende aardlaag. De klimaatverandering had in die tijd invloed
op de hoeveelheid regenwater en daardoor ontstonden en verdwenen er
plantsoorten.
Op
de andere plekken die we eerder deze reis bezochten, hebben
gigantische vulkanische modder, as en lavastromen de flora en fauna
van tientallen miljoenen jaren geleden, geconserveerd. Net als in
Pompeii (ca. 2000 jaar geleden) kun je hieruit afleiden hoe het
vroeger was, maar in John Day N.M. Hebben we het wel over de
tropische wereld van 10 tot 50 miljoen jaar geleden. In de stenen en
rotsen zijn hier en daar nog bladeren, takken en restanten van bomen
te onderscheiden.
In
het Thomas Condon Paleontologic Center (vernoemd naar de eerste
onderzoeker die John Day N.M. Op de kaart heeft gezet) zien we ook
nog vele tientallen fossiele botten en skeletten van verdwenen
voorouders van nu bestaande diersoorten.
Het
landschap waar we doorheen toeren is adembenemend mooi. Het 'John Day
gebied' is groter dan Gelderland en zeer dun bevolkt. We stoppen vaak
en genieten van de fraaiste natuurplaatjes. We wanen ons, bij
herhaling, in een schilderij !. Tijdens een stop bij de John Day
rivier spotten we een familie spelende otters op de andere oever.
Hans attendeert een passerende Amerikaan op het schouwspel en krijgt
als reactie: “ I will shoot one for you for your dinner tonight”.
Het blijkt gelukkig een grapje: voor jagen bestaan strenge regels en
otters zijn beschermd.
Zo
is het dus ontstaan, de sprookjesachtig omgeving waarin we nu
vertoeven. Onbeschrijflijk mooi !
Het
lijkt of er met gekleurde modder gigantische druipsteenkastelen zijn
gebouwd. Het kind wordt wakker! Ik speel, lach en verwonder me. Waar
Hans fossielen ziet, ontdek ik hartjes.