6 juli-verhalen van verdwijning
Daar zat hij dan met een stevige sigaar in zijn mond. Op het bankje, met af en toe de zon op zijn gezicht. Een vader, een opa misschien.
Was dit bankje voor hem de ontmoetingsplaats om met vrienden samen te komen of was het meer een filosofisch bankje? Een vaste plek om stil te staan bij levensgebeurtenissen
die om reflectie vroegen?
Was het zijn plek om te dromen of wachtte hij daar op iets ? Op iemand? Op post?
Aanspraak? Zijn kleinkinderen?Iemands terugkeer?
Was het misschien gewoon prettig wachten? Op morgen? Op niets? In zijn eigen straatje, genietend van het leven dat aan hem voorbij
trok.
'Pa's waiting bench'....het maakt me nieuwsgierig naar de man die hier zat.