26 , 27, 28, 29 EN 30  NOVEMBER

We hebben tijdens onze reis inmiddels al heel wat dagen in een desert doorgebracht en besluiten om - voordat we 3 december naar Florida vliegen – nog een aantal dagen langs de Californische kust te struinen. Eigenlijk staat Death Valley ook nog op ons programma, maar dat schuiven we door naar een volgende keer.

Terug naar de kust. Half oktober begon onze reis aan de Noordkust van California, nu rijden we de laatste dagen met de camper langs de zuidkust van deze staat. We rijden dwars door Los Angeles en wanneer we bij de kust aankomen, volgen we die gewoon naar boven. Het begint daar overigens flink te regenen en van de grote droogte problematiek in Californie is twee dagen lang niet veel te merken. Op het State Park waar we verblijven, zien we de Thanksgiving Hollidays van verschillende gezinnen – ondanks het ijverige kampvuur – in het water vallen. 'Ons little house'voldoet ook in de regen uitstekend en het komt goed uit dat we van Froukje een paar extra boeken hebben meegekregen.

We passeren Santa Monica, waar onze Diane (schoondochter) geboren is en Simmy Valley waar ze in haar kindertijd heeft gewoond. Even later rijden we door Malibu, waar Diane Pepperdine University bezocht. Hoog in de bergen zien we hier de fraaie optrekjes van de celibrities liggen.

Inmiddels heeft de hemel ook zijn gebruikelijke kleur weer gekregen en genieten we bij een aangename temperatuur van de prachtige gevarieerde kust, waar palmbomen de exotische sfeer weergeven.

De historische plaatsen worden vooral bepaald door de 'Missions', die in de 18e eeuw, vanuit het door Spanje beheerste Zuid - en Midden Amerika, zijn gesticht.

Hans heeft een rijke Roomse jeugd gehad en die brengt ons ook dit keer weer naar mooie kloosters in Santa Barbara en San Michel en naar een ruïne van een missiepost in Soledad.

De missie was destijds vooral op de inheemse indianen gericht en in de bijbehorende musea is er nog veel te zien van en te lezen over hun cultuur. De monniken moesten als het nodig was, ook het land kunnen verdedigen:de mission vroeg dan ook om het inzetten van 'missiles'.

Tijdens deze rit langs de kust overnachten we in kleine State 'Parken' aan het strand, zoals het kleine zandstrandje van Refusio Beach. Een fijne plek. We zijn er rond een uur of drie en hebben dus nog een paar uur voor het donkert. We wandelen langs de vloedlijn, spelen met stenen en leggen een levenscirkel (medicijnwiel). Na het avondeten nog wat lezen en vroeg naar bed. Het geluid van de branding zo dichtbij, autoverkeer raast de hele nacht door. Er blijkt een vliegveld in de buurt te zijn en er dendert om de zoveel tijd een trein langs. We horen het heel even, het hindert ons niet. Moegespeeld slapen wij de klok rond.

Bij de strandwandeling na het wakker worden de volgende morgen, zie ik dat het water bij vloed het grootste deel van de stenencirkel heeft meegenomen. Zo gaat dat, dat is leven. Vergankelijkheid. Het voorbije biedt ruimte aan nieuw, aan anders.

Een bijzondere verrassing valt ons ten deel in Pismo State Beach. Wederom een prachtige plek, waar we twee dagen blijven. De campground ligt in de duinen, pal aan het strand.De op het terrein aanwezige hoge eucalyptusbomen bieden de perfecte condities voor een heel bijzonder iets. Van begin november tot eind februari verzamelen duizenden Monarchenvlinders zich op de bladeren van de eucalyptus om te overwinteren: een geweldig sprookjesachtig schouwspel., waar ik natuurlijk heel veel foto's van maak. Een van de parkrangers weet ons, en andere bezoekers – te boeien met een uitgebreide toelichting. Op een vraag van Hans heeft ze echter geen antwoord. “Why do these beautiful creatures have such a common name as butterflies?” Wanneer Hans daarna vertelt dat het Nederlandse woord 'vlinder ' veel meer vrolijkheid, lichtheid en gevoel oproept, kan ze alleen maar beamen dat onze taal hier rijker is.