2.3.4 NOVEMBER

De afgelopen 1.5 dag hebben we flink doorgereden. Van Froukje naar Pleun, betekent van Pensylvania via Maryland, Virginia, North Carolina, South Carolina en Georgia naar Florida.

Deze twee dagen rijden we bijna alleen maar de interstate 95 en dan is wat je ziet niet echt verrassend, maar er liggen beloften in de toekomst en we weten waar we het voor doen, Het hindert dus niet !

Pleun en Diane hebben vandaag (vrijdag 3 november) een

jaren-20 feest en wij passen op Sophie en Diane. We komen ruimschoots op tijd aan.

Wat heerlijk om hen weer te zien. En ja Froukje, zoal je al voorspelde, de meisjes zijn helemaal in de wolken.

Pleun en Diane gaan zich 'opdoffen'. Er zijn een paar vriendinnen van Diane en er is ouderwetse gezellige   'meidenpret'   bij de verkleedpartij. Heerlijk al dat gelach.

En dan zijn ze klaar en ze zien er prachtig uit!

Natuurlijk blijven Sophie en Claire lekker lang op en vanzelfsprekend doen we spelletjes. Opa is trots op zijn meisjes. Sophie heeft veel bijgeleerd met schaken en Claire heeft de beginselen een beetje van haar grote zus geleerd. Om half tien liggen de meisjes in bed. Wij wachten natuurlijk op de feestervaringen van het stel, dat terugkeert uit de 'twenties'.

We blijven nu maar twee nachtjes bij hen. Zondagochtend vertrekken we weer. Hoewel Sophie en Claire dit al lang weten, is de teleurstelling groot. Het voelt heel dubbel om weg te gaan. Net zoals toen we bij het drietal in Pennsylvania vertrokken, maar bij beide gezinnen komen we aan het einde van onze reis nog even terug en dat helpt

Ons reizen naar Amerika betekent veel loslaten. Bij vertrek in Nederland laten we Florus, Eefke, Dorus, Olle en Janne, Bjorn en Mats achter. We missen hen alweer twee weken en we zijn voorlopig nog niet terug. De kleintjes veranderen zo snel en dreumes Mats maakt fors vooruitgang. Dan heb ik de groei van ons zevende kleinkind in de buik van Eefke nog niet genoemd; 25 weken nu.

Daartegenover staat de heerlijke tijd, die we nu doorbrengen bij de andere helft van onze kinderen en kleinkinderen.

Dagen gevuld met mooie momenten. Momenten, die snel herinneringen worden, die ons (hopelijk) een leven lang vergezellen. En die we kunnen oproepen wanneer we ze nodig hebben. Ze maken ons rijk. Herinneringen zijn immers van veel meer waarde dan diamanten en niemand kan ze van ons stelen. We hebben veel om dankbaar voor te zijn.