17 NOVEMBER
Memphis
De eerste dag
van ons bezoek aan Memphis begint vrolijk. Hans roept verbijstering
op bij het personeel van het welcome center als hij wijzend naar een
groot portret van Elvis Presley aan de muur vraagt : "Who is
that guy on the wall?
Memphis heeft
een indrukwekkende geschiedenis. Niet alleen op muzikaal gebied.
Vandaag staat
in het teken van het bezoek aan het Civil Rights Museum. Het museum
is gevestigd in het Lorraine hotel, destijds een van de weinige
hotels waar Afro Americans konden verblijven en het is de plek waar
Martin Luther King in 1968 is vermoord. In het museum wordt de strijd
van de Afro Americans voor volwaardige burgerrechten weergegeven
vanaf de slavernij tot nu.
We voelen ons
tijdreizigers door de Amerikaanse geschiedenis. Ik herinner me nog
goed hoe we in onze jeugd met het hele gezin vol verbijstering aan de
radio en tv gekluisterd zaten.Zo akelig, zo aangrijpend met het besef
dat het niet zo maar gewoon was en is, dat wij in vrijheid leven. Het
laat ons ook nu weer nadenken over de waarde van vrijheid en
gelijkheid.
We zien hoe
economisch gewin ervoor zorgde dat de slavernij kon ontstaan en
meerdere eeuwen kon voortduren. We krijgen ook mee dat de beëindiging
van de slavernij zeker geen gelijke burgerrechten opleverde. Grote
indruk maakt de indringende wijze waarop de periode 1954-1968 in
woord en beeld is gebracht. Het is niet goed voorstelbaar dat nog
maar zo kort geleden in het zuiden van de VS apartheid de norm was in
het onderwijs, het openbaar vervoer en de horeca. Dat er grote
verschillen in beloning waren tussen blanke en zwarte mensen en
'black people' geen enkele rol speelden in het bestuur van het land.
We worden diep ondergedompeld in de strijd voor gelijke rechten.We
zijn allebei diep geraakt. Het gaat onder mijn huid zitten.. Op
indringende wijze wordt met authentiek beeldmateriaal de spanning
teruggebracht die het vreedzame verzet van de door Martin Luther King
geleide Civil Rights beweging opriep. We maken van nabij mee hoe in
de bus, de bar of de school de donkere burgers van 'en op' hun plaats
worden gezet. Het komt heftig binnen en mijn lijf reageert van
ingehouden emotie.
We staan tussen
de menigte wanneer Martin Luther King zijn geweldige toespraken
houdt: “I see the promised land”. Over 'hopes and dreams', over
'challenge and change'' “I have a dream! “
Kippenvel!