3 DECEMBER

De derde dag van ons verblijf in NY kent een bijzondere start. Zoals gebruikelijk nemen we de tijd voor ochtendrituelen en ontbijt. Als alle andere gasten het pand al hebben verlaten, komen wij erachter dat onze kamerdeur, met de sleutel nog binnen, achter ons in het slot is gevallen. Een beginnersfout, die Hans overigens al eens eerder heeft gemaakt. Onze telefoon is ongeveer leeg en we moeten het thuisfront mobiliseren om met e-mail en SMS-berichten de host te alarmeren,waarop Florus meteen bezorgd informeert of we voldoende kleren aan hebben! Uiteindelijk, na zo'n 1,5 uur verschijnt de man met een nog slaperig gezicht. Het is ten slotte zondag! Boos worden kunnen we niet want echt uitgeslapen zijn we zelf ook niet geweest!

Ons uitstapje naar Manhattam gaat vandaag dan toch nog door!

Met de subway raken we inmiddels aardig vertrouwd. Het gaat meestal goed en wanneer het eens niet goed gaat, dan vermaken we ons toch wel. In de treinen worden we vaak verrast door muzikale optreden en een keer is er zelfs een heuse paaldanser te zien. Op de grotere perrons lijkt het soms wel een concert waaraan het passerend publiek enthousiast meedoet met ´klap en dans´.

Het is er wel druk, waardoor we vaak moeten staan, ook al wordt er regelmatig opgeroepen om zitplaatsen af te staan aan " disabled and elderly people". Wij zitten er niet mee,integendeel...we halen er zelfvertrouwen uit!

In New York kun je je weken vermaken en omdat wij er maar een paar dagen zijn, moeten we keuzes maken. Musea zijn er in overvloed,we kiezen voor een museum dat in Europa niet is te vinden, t.w het museum van de Native Indians.

Wanneer Hans en ik een museum of kerk binnenstappen, raken we elkaar meestal gauw kwijt, omdat we ons door verschillende interesses laten leiden: Hans is geïnteresseerd in het verhaal en wat hij bij de beelden gelezen heeft kan hij later nog goed navertellen.Bij mij ontstaan meestal gevoelens bij beelden, waaruit dan een (mijn) verhaal ontstaat.

In het National Museum of the American Indian komen we allebei aan onze trekken. Het museum bevat een ongelooflijke verzameling van Indiaanse kunst en gebruiksvoorwerpen,die met veel respect getoond worden. De Indianen blijken net zo'n lange geschiedenis en net zo'n grote verscheidenheid te hebben als de volkeren in Europa. Van Alaska in het uiterste Noorden tot en met Patagonië in het Zuiden van Amerika zijn er vele honderden stammen, allen met een eigen taalgebied, geinventariseerd. In Noord Amerika is er veel verloren gegaan en zijn er in totaal nog maar zo´n 500.000 personen die hun eigen ´native´taal nog gebruiken. In Zuid Amerika blijken er dat nog vele miljoenen te zijn.

Het museum toont het leven in harmonie met de wisselende en soms harde natuur. Daarnaast is er veel aandacht voor de dodenverering in verbinding met de 'bovennatuur'.

Ik vind dat het ook iets droevigs heeft. Het maakt de pijn van het verlies duidelijk, van hun land en daarmee zoveel meer; verloren van een andere dominante en hardere cultuur, geruild tegen spiegels en kraaltjes! * 

Na ons bezoek aan Het museum, wandelen we nog even door Battery Park. Zin om de ferry te nemen hebben we niet, want het is geen helder weer. 'lady Freedom' zien we dus alleen vanuit de wazige verte 'zwaaien'.

* De eerste spiegeltjes zijn hier geruild door een Nederlander! Door Peter Stuyvesant, die in 1625 Nieuw Amsterdam, het huidige New York, heeft gesticht!