24 -25 NOVEMBER

Via Carrizozo en Lincoln in New Mexico rijden we naar Lubock Texas. Carrizozo is een klein dorpje, dat door de Sacramento mountains wordt omringd. Het plaatsnaam bord geeft aan dat er op dit moment ca 1000 mensen wonen en later ontdekken we dat 30 ervan kunstenaar zijn. Overal in het dorpje zien we ezels. Ezels zijn in die regio inheemse (native) dieren. En als iconisch symbool voor verleden en heden ontstond in 2006 het kunstproject ‘Burro Serenade’. Vanaf die tijd zie je overal beschilderde of anderszins mooi gemaakte ezels. Ze staan op daken, gevels, straten.

Bij het binnenrijden van Lincoln worden we verrast door een grote beschilderde ‘boulder’. Die gaat natuurlijk op de foto.

En wanneer we een eindje verderop zijn, zien we warempel een paar cowboys te paard. Een mooi gezicht wat herinneringen oproept aan wildwestfilms van onze jeugd.

Ondertussen is het weer veranderd en is het best hard gaan waaien. We rijden door tot Lubock in Texas waar we een Koa camping vinden en dat betekent dat we ’s avonds samen de was doen.

Van slapen komt die nacht niet veel. De camping ligt aan de snelweg en aan de andere kant razen ellenlange treinen voorbij met veel getoeter. Daarbij doet de wind wel erg goed zijn best om mij wakker te houden.

De volgende morgen brengt het weerbericht geen gunstige melding.   

Heftige wind met windstoten. Zelfs het vliegverkeer is stil gelegd. Er wordt afgeraden om de weg op te gaan.

Het weer geeft vandaag te veel risico en laat zich zien en horen. Af en toe is het ineens wonderbaarlijk windstil en kalm. Ik waardeer deze stille momenten totdat de rukwind dan ineens weer in alle heftigheid te keer gaat met flinke windstoten. We wiebelen heen en weer en alles kraakt en piept.  Zo nu en dan lijkt het erop of dat de camper wordt opgetild.

Elkaar stevig vasthoudend wagen we ons een paar stappen buiten de deur voor een duik in het zwembad (binnen).

Verder zitten we lekker warm binnen met nu en dan de warme blazer aan. Genieten van Franse chansons, countrymuziek, een boek, een wijntje en elkaar .

-Just being here, we are not going anywhere-.

We praten over het vele dat we hebben gezien, het vele dat we samen hebben ontdekt.

We vinden het evenwicht tussen grappig zijn en het aanstippen van gevoelige zaken.

Praten over het en ons leven en de dood, onze dood.

Een vruchtbare gezellige dag, deze stormachtige dag op een ongezellige camping. Klem tussen snelweg en spoorlijn, blijven we voorlopig waar we zijn.