28-29 en 30 NOVEMBER

Na de storm hebben we de reis door Texas vervolgd van Lubock naar Gainsville en de dag erna naar Longview.

Gezellige countrymuziek op de radio brengt een lekker sfeertje en in opperbeste stemming rijden we door ‘boring Texas’, de katoen- en oliestaat.

Het lijkt of het een beetje heeft gesneeuwd met al die witte losse pluisjes in het gras, in het hekwerk en over de weg rollend. Tussendoor zien we ook de basis voor de rijkdom van de staat: grote aantallen zgn. jaknikkers. Sommige kennelijk na gedane arbeid als decoratie in het landschap, andere nog steeds in werking. Het vee trekt er zich niets van aan en graast rustig door. Het land is vlakker en groener geworden. In Nederland is dat gewoon, maar hier moeten we er weer aan wennen.

De ‘plaines’ geven de wind vrij spel en daar komen de oude en nieuwe wereld van de energievoorziening dicht bij elkaar: we tellen vele honderden windmolens in reeksen symmetrisch opgesteld. Waar in Overasselt een paar windmolens het hele dorp in beroering brengen, is daar hier met de overvloed aan ruimte geen sprake van.

Zo onderweg vallen de vreemdste dingen op; we zien onder meer 

. een bord waarop vermeld staat: ‘ Point of interest’ maar er   

  is alleen droge vlakte zover ons oog reikt.

. een kerstboom versierd met rode strikken tussen de dorre 

  struiken langs de snelweg.

. een rood kinderjasje op de grond aan de rand van een bos 

  (bezorgt me rillingen).

. en een bord van een trotseTrump-aanhanger.

Misschien dat ik er aan het einde van de reis, nog wat extra aandacht besteed:‘Wat zien we onderweg zoal?’

De volgende dag rijden we de staatsgrens over en zijn we in

Cajun-country Louisiana. Deze regio wordt gedomineerd door de swamps.

We rijden soms dwars door de moerassen op vele mijlen lange bruggen. Zelfs een van 24 mijl lang. Later blijkt het de langste brug van Amerika te zijn en tot voor kort ook van de wereld:de Lake Pontchartrain Causeway.

24 Mijl lang, dat is maar liefst ruim 38 km.

In de Verenigde Staten zijn verschillende grote rivieren, bergketens en een oost- en zuidkust met veel baaien en lagunes, waardoor er veel bruggen zijn in het land. We zijn er talloze gepasseerd in allerlei vormen.

Net voor Baton Rouge steken we de Mississippi over en uiteindelijk. komen we na al dat rijden aan op een campground in New Orleans, waar we twee dagen blijven.